به گزارش مشرق، از زمانی که دولت سیزدهم سکان اداره امور اجرایی کشور را به دست گرفت تا به امروز که حدود دو ماه و نیم از عمر دولت می گذرد، هیچ یک از مسئولان ارشد دولتی و کشوری از عدم تمایل تهران به ادامه مذاکرات هسته ای سخن به میان نیاورده اند اما به دلیل تغییر دولت، انتخاب تیم دیپلماتیک جدید، بررسی پرونده و نتایج به دست آمده در جریان ۶ دور مذاکره و مسائلی از این دست هنوز زمان مشخصی برای ازسرگیری گفت وگوها تعیین نشده است.

«سیدابراهیم رئیسی» رییس جمهوری کشورمان از همان نخستین مصاحبه مفصل تلویزیونی خود به اراده تهران برای ازسرگیری گفت وگوها اشاره کرد و گفت که «بازگشت به مذاکرات هسته‌ای، در دستور کار دولت او قرار دارد، اما این مذاکرات نباید تحت فشار برگزار شود.»

رئیسی با بیان اینکه او با هدف رفع تحریم‌های اقتصادی این مذاکرات را از سرخواهد گرفت، افزود: ما به دنبال مذاکره برای مذاکره نیستیم. به دنبال مذاکرات نتیجه‌محور هستیم. و نتیجه‌ای هم که به دنبالش هستیم این است که تحریم‌ها برداشته شوند.

روز پنجشنبه بیست ونهم مهرماه نیز «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه کشورمان در جریان ملاقات «خسرو ناظری» دبیرکل جدید سازمان همکاری اقتصادی (اکو) به گفت وگوهای اخیر با اتحادیه اروپا در تهران و ادامه آن در بروکسل اشاره کرد و افزود که به‌زودی مذاکرات هسته‌ای با ۱+۴ از سر گرفته خواهد شد.

منظور امیرعبداللهیان سفر چند روز پیش «انریکه مورا» معاون «جوسپ بورل» مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ایران بود که در این سفر یک روزه تلاش شد تا بستر برای ازسرگیری مذاکرات وین هموار شود. برایند سفر، نشستی بود که قرار شد پنجشنبه ۲۹ مهرماه در پایتخت بلژیک با اعضای اروپایی برجام برگزار شود که بعد از مخالفت آمریکا، لغو شد.

در مجموع، هم در مواضع مقامات کاخ سفید و متحدان اروپایی واشنگتن، تمایل به ازسرگیری مذاکرات به چشم می خورد هم در طرف ایرانی چنین دیدگاهی وجود دارد. بازگشت به مذاکرات احیای برجام موضوعی نیست که به مذاق دشمنان به ویژه رژیم صهیونیستی خوش آید از این رو در صدد القای بن بست مذاکرات برآمده اند.

مقامات رژیم صهیونیستی و رسانه های آنها بخصوص بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم، همواره مذاکرات را شکست خورده نمایش می دهند. به عنوان نمونه شهریورماه بود که روزنامه اسرائیلی «اورشلیم‌پست» در یادداشتی تحلیلی مدعی شد: در جریان بن‌بست فعلی مذاکرات هسته‌ای بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، هر یک از طرف‌ها تا اندازه‌ای از بعضی موارد چشم‌پوشی کرده‌اند، اما آینده این بن‌بست هسته‌ای را همچنان نامعلوم دانسته است.

مقامات تل آویو به ویژه شخص «نفتالی بنت» نخست وزیر صهیونیست‌ها با دیدارهای پیاپی که با سران دیگر کشورها از جمله «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا داشته از نقشه جایگزین برای برجام رونمایی کرده که تشدید فشارهای اقتصادی و نهایتا جنگ با ایران از گزینه های پلن آنها است.

اما در روزهای اخیر شاهد دست رد عالی ترین مقام اتحادیه اروپا بر سینه اسراییل بودیم. بورل به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با تاکید بر از سرگیری هر چه سریع تر مذاکرات احیای توافق هسته ای در وین، گفت: با پلن B (نقشه دوم) مطرح شده از سوی مقامات صهیونیستی برای مواجهه با مساله هسته‌ای ایران در صورت شکست مذاکرات وین موافق نیست.

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در پاسخ به این که در صورت شکست احتمالی مذاکرات، پلن «بی» در قبال ایران که از آن یاد می‌شود شامل چه چیزهایی خواهد بود، گفت: من نمی‌خواهم به پلن  بی ها فکر کنم. هیچ کدام از پلن  بی هایی که به ذهنم می‌رسند خوب نیستند.

اینک که نخست وزیر رژیم صهیونیستی از همراه ساختن اتحادیه اروپا با خود ناامید شده، توطئه ای دیگر در پیش گرفته که آن تصویب بودجه ۱.۵ میلیارد دلاری برای حمله احتمالی به ایران است.   آن‌ طور که شبکه ۱۲ این رژیم خبر داده، قرار است رقمی حدود پنج میلیارد شِکِل (واحد پول رژیم صهیونیستی) معادل یک و نیم میلیارد دلار برای هزینه در تهیه هواپیما، پهپادهای بدون سرنشین جمع‌آوری اطلاعات و تسلیحات منحصر به فرد برای حمله به تاسیسات مستحکم زیرزمینی ایران هزینه شود.

این جوسازی و اقدام تبلیغاتی رژیم صهیونیستی که با هدف دور کردن اعضای برجام از مذاکرات احیای توافق صورت گرفته با واکنش قاطع و کوبنده «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان مواجه شد. وی روز یکشنبه دوم آبان‌ماه، در حساب توییتر خود به چهار زبان فارسی، عربی، انگلیسی و عبری نوشت که اسرائیل به‌جای اختصاص بودجه یک‌ونیم میلیارد دلاری برای شرارت علیه ایران به فکر تامین ده‌هاهزار میلیارد دلار برای بازسازی خسارت‌های ناشی از پاسخ کوبنده ایران باشد.

از نگاه کارشناسان، تردیدی وجود ندارد که در صورت رویارویی نظامی با ایران، تل آویو بازنده این نزاع خواهد بود اما هدف از این تهدیدات کلامی علیه ایران که هر از گاهی مطرح و رسانه ای می شود فشار بر اروپا و آمریکا برای منصرف سازی آنها از تداوم مذاکراتی است که منافع ایران در آن لحاظ شود.